Hindoestaanse Bruiloft (Viwah) vol tradities

November 2, 2014 No Comments

Viwah, zo heet de huwelijksceremonie van Hindoes. Letterlijk betekent dat wegdragen en het herinnert aan het gebruik in India waarbij de bruid door de bruidegom wordt weggevoerd in een prachtig versierde draagstoel of Dholi!

Het aashram stelsel is een rangschikking van mensen in de 4 levensfasen namelijk: Brahmacharya (student, celibatair), Grihast (huwelijksleven), Waanprast (een tussenfase) en Sanyaas (de onthechte orde).

Brahmacharya; Een kuis leven voor en tijdens het huwelijk. Dit is niet alleen voor vrouwen, maar ook voor mannen bedoeld. Een monogaam huwelijksleven leiden, heeft twee kenmerken en ligt aan de basis van stabiele en vruchtbare gezinnen, van de vooruitgang en de welvaart van de maatschappij. Dit is in eerste instantie een religieus gebod. Ook het christendom kent dit. Denk maar aan de tekst: “Tot de dood ons scheidt”. Voor het grootste deel van de Hindoes speelt dit nog steeds een zeer belangrijke rol. Veel Hindoe-huwelijken worden geregeld door de ouders van de bruid en bruidegom. Het huwelijk zelf duurt een paar dagen, met veel rituelen en plechtigheden. Het huwelijk kan overal plaatsvinden. Er zijn bij huwelijksfeesten altijd heel veel mensen, meestal meer dan 1000 mensen.

Tijdens de huwelijksceremonie moeten man en vrouw Veda-Mantras die door de pandit worden voorgelezen, nazeggen. Vrouwen mochten de mantras dus kennelijk wel uitspreken! De vrouw wordt de Ardhaan-ginie (de betere wederhelft van het lichaam) van haar man genoemd. Zij neemt een plaats aan de linker zijde van haar man. Die zijde waar zijn hart ligt bestemt hij dus voor zijn vrouw. Voor hem blijft dus over de rechterhelft van zijn lichaam.

Barchekki (de verloving) deze vindt plaats als zowel het meisje als de jongen hun instemming hebben gegeven met hun aanstaande huwelijk. Dag en datum worden bepaald in het huis van de jongen meestal door een Pandit. De verloving wordt beklonken middels de Vedische rituele door overhandiging van een geschenk door de vader van het meisje aan de jongen. 

Na de verloving vindt in het huis van de aanstaande bruidegom de ondertrouw of Tilak plaats. Officieel wordt nu alles nog eens vastgesteld en beklonken met een vuurofferdienst. Na deze ceremonie komt de vader van de aanstaande bruid erbij. Deze schenkt zijn aanstaande schoonzoon geld, zoetigheden en fruit, waarbij altijd een kokosnoot, teken van vruchtbaarheid.

Op deze dag worden de eerder gedane beloften tussen beide partijen opnieuw herhaald en definitief gemaakt. Ook nu is de Pandit erbij en bekrachtigt de beloften door middel van het uitspreken van de mantra’s. Hierbij brengt de vader van de bruid met chandan (sandelhoutpoeder) een tilak (ereteken) aan op het voorhoofd van de bruidegom; het teken van de kroonprins. Wil hij straks, symbolisch, koning kunnen zijn dan zal hij eerst kroonprins moeten zijn.

Later op avond vindt bij beide partijen thuis een religieuze plechtigheid plaats (Matkorwa) waarbij; de vrouwen aan de zet zijn. Een feestelijke gebeurtenis waarbij de vrouwen een beetje aarde opgraven op een schone plaats bij de huizen van bruid en bruidegom. Deze aarde wordt later gebruikt om de vuurpot te maken die nodig is bij het huwelijksritueel.

De dag voor het huwelijk heet Bhattwan. Op deze dag wordt een offerdienst gehouden waarbij de Pandit vooral wijst op de verplichtingen die man en vrouw door dit huwelijk op zich nemen. Hierna wordt door de vrouwelijke leden van de familie ongepelde rijst of mais gepoft. Deze gepofte padi, lawa geheten, zal als offerande gebruikt worden bij de huwelijksceremonie.

Dan volgt de Wiwaah Sanskaar, de eigenlijke huwelijksdag.

Bij beide partners vindt eerst een ritueel plaats die wij Kunvarpan Utarna (het beeindigen van het jongelingschap) noemen. Hierbij krijgen 5 of 7 ongehuwde (kun-war) jongens en of meisjes khier (rijstebrij) te eten. Daarnaast zijn er enkele andere rituelen waaronder het beëindigen van de moederlijke zorgen voor haar zoon. Vervolgens drukt de moeder haar zoon tegen de borst alsof ze hem voor de laatste maal melk wil geven. De moeder is verdrietig maar de zoon troost haar met het vooruitzicht op een schoondochter. Hij neemt afscheid van de moeder om te vertrekken met de bruidsstoet (Baraat) naar het ouderlijk huis van de bruid waar het huwelijk zal worden voltrokken.

Bij vertrek en aankomst wordt vuurwerk ontstoken en op trommels geslagen.

In de trouwzaal krijgt de bruidegom een speciale plaats waarop de Parchan volgt, de verwelkoming van de bruidegom door de vrouwen, te beginnen met de moeder van de bruid. Op een koperen schaal worden brandende oliepitjes (Diya) geplaatst waarna deze boven het hoofd van de bruidegom wordt rondgedraaid. Bedoeling van deze Parchan is ook dat de bruidegom publiekelijk aan de bruiloftsgasten worden voorgesteld.

Het huwelijk wordt voltrokken door de Pandit onder het huwelijksbaldakijn of Maro. Van de vele handelingen die hierbij worden verricht, zijn de hier volgende de allerbelangrijkste.

1. De Kanya Daan, het schenken door de ouders van hun dochter aan de bruidegom. De handen van de dochter worden in de handen van de schoonzoon gelegd. Vanaf dat moment neemt hij als man alle zorgen over. Het betekent niet dat de man vanaf dat moment een soort eigenaar is van zijn vrouw en dus met haar kan doen en laten wat hij wil. Zij is geen voorwerp dat als gift aan iemand kan worden gegeven. Hier heeft het een symbolische betekenis van het verenigen van twee mensen met elkaar. Bovendien is God de enige echte eigenaar van het leven van ieder mens. Opmerking: Kanya betekent dat de dochter nog een maagd is. Als men eerst samenwoont en daarna nog Kanya Daan wil doen dan kan dat in feite niet. Die dochter is geen Kanya meer!
2. De Sat Bhaanwar, het zeven maal gezamenlijk om het heilig vuur lopen. Hierbij wordt ten overstaan van alle aanwezigen en het goddelijk vuur door beiden de eed afgelegd dat zij elkaar voor vele levens als man en vrouw accepteren.
3. De Sapt Pedie, als teken dat bruid en bruidegom nu echt met elkaar verbonden zijn wordt het eind van de schoudersjaal van de bruidegom aan de sari van de bruid vastgeknoopt, terwijl de Pandit spreuken uitspreekt die geluk moeten brengen. Beiden zetten nu zeven stappen, de Sath Padi, in noordoostelijke richting, de richting van de poolster. Poolster en zon moeten getuigen zijn van wat er verder gaat gebeuren. Het gezamenlijk en gelijkmatig zetten van zeven stappen voorwaarts. Dit om aan te geven dat zij vanaf dit moment onder alle omstandigheden, in voor en tegenspoed, samen stappen zullen zetten om dit leven tot een succes te maken. Vooruit kijken is het motto; terugblikken heeft geen zin meer.
4. De Asan privartan. De man vraagt aan de vrouw om nu op te staan en plaats te nemen aan zijn linkerzijde. Voortaan is haar plaats aan zijn linker-zijde, waar zijn hart ligt. Zij is van nu af aan een deel van zijn lichaam, en haar plaats is vanaf nu in zijn hart.
5. De Sindoer daan. Hij brengt op het voorhoofd van de vrouw, bij de scheiding van het haar, een teken aan met sindoer (vermiljoen poeder). Het huwelijk is niet volledig zonder de Sindoer.

Tot slot mag iedereen het bruidspaar hulde brengen door bloemen of geroosterde rijstkorrels over hen heen te strooien.

Na enkele andere rituelen wordt de huwelijksceremonie afgesloten en afhankelijk van de omstandigheden zal de stoet met de bruid samen terugkeren naar het (ouderlijk) huis van de bruidegom. De moeder van de bruidegom staat klaar om haar zoon en schoondochter te verwelkomen. Dat gebeurt met veel pracht en praal waarbij de moeder haar schoondochter het huis binnenhaalt als ware zij de godin Lakshmi zelve. Men noemt dit de Vadhu-Pravesh. Een dag later wordt in huiselijke kring de laatste rituelen verricht door de moeder van de bruidegom samen met andere vrouwen, waarmee de totale plechtigheid wordt afgesloten. Het echtpaar treedt een nieuwe fase van het leven, het gezinsleven (de Grihast Aashram) binnen.

Bij het slagen van een huwelijk spelen veel factoren een rol zoals sociale afkomst, intellectuele matching, levensduur van de partner om hun seksuele geaardheid. In tegenstelling tot onze westerse gewoonten waarbij één op de drie huwelijken strandt, worden deze factoren voordat het huwelijk plaatsvindt door de priester-astroloog onderzocht en brengt hij advies uit aan de wederzijdse ouders. Goede Panchanga beschikt over een
scoretabel waaruit, op basis van de Janma Nakshatra van beide pagina’s, blijkt in hoeverre ze bij elkaar passen. Daarnaast bestudeert de Pandit de geboortekaarten van beide partners waarbij de aandacht uitgaat naar de algemene kwaliteit van de geboortekaarten en naar de Bhava’s VII (intellectuele matching, interesse gebieden) en VIII (levensduur en seksuele geaardheid). Vanzelfsprekend is ook van belang dat beide partners het in de praktijk goed met elkaar kunnen vinden en gemotiveerd zijn om het leven samen met elkaar te willen delen.

Gunstige muhurta voor een huwelijk is van esstieel belang! Zoals Weekdagen, Maanden, Tithi’s,  Nakshatra’s en Rashi’s. 

De aankleding is verzorgd door een specialist op het gebied van bruiloften en alle andere feestelijke partijen. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met ons.  

There is no ads to display, Please add some
Tags: huwelijk, huwelijksceremonie, Trouwen, viwahVedisch